Was dit het laatste dal?
Toen ik in het begin te horen kreeg dat ik aan de chemo moest dacht ik eigenlijk “dat doen we ff”
Hoe anders denk ik er nu over na de 3e week kuur.
Zo gesloopt als dat ik ben, zo beroerd als ik mij voel…. als dit dan maar het laatste dal is qua hoe verrot je je kan voelen.
Het was weer een zware week op afdeling 361 Oncologie, veel bekende gezichten en veel verdriet.
Als eerste zijn er Tien en Cees, 2 schatten van mensen nog in de kracht van hun leven (begin 50) maar Tien wordt niet meer beter.
Tien en Cees heb ik leren kennen in mijn eerste chemo week, en we hebben elkaar elke kuur nog ontmoet, ook toen ik met koorts werd opgenomen.
De chemo die ze heeft gekregen heeft de kanker enkel sterker gemaakt en zich sneller laten verspreiden… ik wist niet dat dat mogelijk was, en erg gerust word ik niet van zulke berichten, want: hoe zit dat dan bij mij?
Ze komen het mij persoonlijk vertellen maar ik ben op dat moment niet op mijn kamer….de volgende dag krijg ik het alsnog te horen 
Tien vertelt, ‘ik denk dat ik nog maar een paar weken heb’….BOEM! Dat hakt er even goed bij me in. Hoe bedoel je een paar weken? Niemand gaat dood in een paar weken! Toch? Ze vertellen dat ze nog gaan trouwen die vrijdag. WOW! Hoe je van een klap naar iets moois gestuurd kan worden in korte tijd, zeg. Diep respect en wat mooi dat jullie dat doen. Met een Ambulance vanuit het ziekenhuis naar het gemeentehuis en weer terug. (stichting ambulancezorg)
Als Cees na zijn bruiloft nog even bij me komt die avond (want ik lig volledig naar de klote op mijn kamer) glundert hij dan ook van oor tot oor.
Hij is trots, zo trots als een pauw 
dat doet me goed! Hoe ellendig ik mij voelde, zo goed voel ik me nu. Bedankt!
De week is überhaupt zwaar, ik ben nog niet volledig hersteld van de vorige kuur en ik zit al aan een nieuwe.
Ik ben nog steeds veel moe en voel me niet fit.
Ik krijg geen privé kamer deze week, ik kom op een 2pers kamer.
De prive kamers zijn voor de zware gevallen deze week, en die liggen er dan ook echt.
Na 1 nacht mag mijn eerste buurman weer naar huis en heb ik de kamer 2 dagen voor mij al1.
Mijn tweede buurman is iemand uit Heiloo, ook een gezellige man, hij is 76 (denk ik) en is rustig. We kunnen goed praten en dat doen we dan ook over koetjes, kalfjes en uiteraard het leven. Want iedereen praat over het leven….leven pffff wat is leven relatief geworden deze week.
Op de afdeling is ook Evert weer van de partij de kuren gaan goed bij hem, dat is dan weer eens leuk om te horen! Dat het ook bij iemand goed kan gaan. Maar op de kamer van Evert ligt ook Cor, en met Cor gaat het allemaal niet zo goed. GRRR wat een klote afdeling is het dan ook!
Mijn laatste kuur stond ook in het teken van pissen, ik hield op een gegeven moment 5 liter vocht vast.
En dat betekende plasmiddel, en nachten lang naar de wc om het half uur, als er iets slopend is, is dat het wel en nu 3 dagen dat ik thuis ben heb ik nog steeds last van een geïrriteerde blaas, ding is helemaal van de leg.
Ik hoop echt dat dit mijn laatste verblijf op 361 in het MCA was, ik wil niet meer naar die naargeestige plek! Nog 1 keer naar de dagbehandeling en dan beter zijn!
Hi Frank! Ik hoop voor je dat dit de laatste week in het ziekenhuis was voor je, dat je maar snel weer gezond mag zijn! Sterkte! Liefs Kim
Pfff, Frank, wat een verhaal weer, zwaar ! Een traan dringt zich zomaar op om hoe je schrijft over de impact van alles. Respectvol lees ik, en denken we hier veel aan je ! Dikke kus, liefs xxxx ons vier.
Beste Frank,
Ik hoop voor je dat je het nu gehad hebt en dat je vanaf nu alleen maar beter gaat voelen!
Vandaag zelf ook weer op de afdeling Oncologie geweest, voor mijn bloed uitslag. (alles goed, dus over 3 maanden weer ct scan)
Maar jeetje daar word je al niet vrolijk van de mensen die daar rond lopen.
Leef met jullie mee
groet
Stefan
Heftig man! Hopelijk heb je het zwaarste nu inderdaad achter de rug. Heel veel succes met je verdere herstel. Carola en ik vermaken ons ondertussen uitstekend in de VS, maar blijven aan je denken!
Hou vol dude, nog maar even hopelijk.
Hoi Frank,
Jeetje wat heftig allemaal! Ook ik hoop natuurlijk voor je dat dit de laatste keer was dat je daar bent geweest!
Sterkte, beterschap!
Groeten Jolanda
Hè Frank hier ffberichtje van je weet wel de slager heb de 2de kuur gehad gaat nog goed maar ik lees al op blog dat de 3de meer inpakt zal geven dus ik kan me eigen alvast gaan voorbereiden succes man spreek je.Cor Birkhoff.
Zet hem op! Liefs Koen, Ellen en Fenne
Hey Frank,
Heel veel succes met je herstel van deze verschrikkelijke periode. Ik hoop dat je volgende “verhaal” er 1 is met heel goed nieuws!! Ook heel veel respect voor je vrouw en kindjes, voor hen is het ook niet niks! Geniet van elkaar.
Hé Frank, net weer even bijgelezen.. Je bent een held (maar dat was je ook voor deze ellende al). Je moet serieus eens goed nadenken of je niet een structurele schriftelijke bijdrage aan het centric personeelsblaadje moet gaan leveren.. (valt er ook eens wat te lachen
)
Tot snel
hoi Frank, Ik woon westerpark 11 en las je verhaal. Bah,bah allemaal. Ik hoop heel erg dat je nu, na laatste kuur, gaat opknappen.Wens jou, Anke en de kindjes veel Licht.g, Liefde en Krac ht.
Joan.
Echt verrot dit. Heb ook eens naast iemand gezeten die die boodschap had gekregen. Echt hard als je daar zit in de weet dat het goed gaat. Ik lummel van toen 18 wel en hij met zijn gezinnetje niet :S Sterkte man!
Job